Eindelijk, koffie!!
Blijf op de hoogte en volg Raquel
20 Juli 2012 | Australië, Cervantes
Wakker worden door gekras aan je deur. Vogels die klinken als krijsende peuters. Vreemde geluiden. Midden in een horrorfilm? Nee, weer zo’n wallaroe die wou weten of de gras onder onze auto malser is! Vroeg in de ochtend, het wemelt van het leven.
Jurien Bay is cool. Na zo’ n drie kwartier rijden koffieloos in de vroege ochtend, ia een grote warme schuimvolle latte aan het strand een geschenk uit de hemel. Zo lekker om te luieren in het zonnetje na zoveel indrukken! Perfect strand, vriendelijke mensen, goede koffie... wat kan je nog meer wensen?!
Uitgerust, op naar het land waar de vingers van de verongelukte jonge mannen naar de hemel reiken, aldus een aboriginal legende. Een gebied van dood een gevaar. Een onverklaarbaar gebied vol magische schoonheid. Honderden geerodeerde monoliten rijzen uit de woestijn. Vanaf de zee dacht men dat het de verloren stad was. Net als Carnac, het hele oppenvlakte is indrukwekkend, maar als je elke steen, elke holletje bewondert heeft het een ongrijpbare beauty. De tijd tikt door. Langzaam vreet de erosie de stenen. Toch zijn ze verleden, tegenwoordig en toekomst tegelijk.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley