Het land waar de grond huilt

RAQUEL:

Wallaroes slapen hun middagdutje in de receptie, kangoroes grazen op hun gemak voor de meisjes w.c. (hmmm... niet zo handig...)en, “pas op! Dat zijn schorpioenenholletjes. Als je vanacht met een LED lampje schijnt, schijnen ze groen” (Tja! En men denkt dat wij in het donker midden in de nacht op schorpioenenjacht gaan!!!)

Het bloeiseizoen begint in de Midwest Australia. Planten met stekels, met prikkels, met vreemde vormen worden ineens aantrekkelijk lokkende objecten vol met zoemende insecten... tot dat de vleesetende planten aan de beurt zijn. Die een zijn dood, de andere... Bijzonder gebied, met net zo’n droge humor als hun grond. En dan nog de vleesetende reuze mieren!

Een land waar aboriginals niet durven te komen. Het is “ het land waar de grond huilt”. Bang van het geluid van de wind in de vele grotten. Daar loert het gevaar. En dat geluid hebben we in het pikdonker nacht ook gehoord. And we were terrified!