Post-caipirinha rust

RAQUEL:
Een zeer langzame start van de oververmoeide volwassene volk tussen de gillende kleuters nog high van cola en zuiker. Dodelijke combi!
Dan een rustig familiedag. In la Lucha begint tussen de "gelukkig Nieuw Jaar"en de "bendición!" het besef door te dringen dat de tijd van afscheid nemen is aangebroken. Bitter-sweet momenten dat ik wil zo graag koesteren voordat ze voorbij gaan. Nog een goed gesprek over de toekomst : van onze vriendschap, onze gezinnen, dit land... een land met een van de oudste en sterkste democratische tradities in Midden/Zuid-Amerika, waar tegewoordig piramiden, vijfpuntige sterren, schilpadden, doodshoofden, vreemde vogels en andere symbolen van santeria komen te voorschijnt in het doodsnormale papiergeld.
Nog wat dansen samen, wat eten, wat lachen. Tijd als zandkorrels tussen de vingers. In de verte nog wat vuurwerk... een vuurgevecht tussen rivaliserende bendes in de kronkelige gangen van de barrio , eigenlijk. Terug in de realiteit onder de geamuseerd blik van de rat bij de buren. Toch is zo moeilijk afscheid nemen...