Ongeluk in Galipàn

RAQUEL:
Wat doet men op een rustige en warme zondag in Caracas? Niets minder dan de stad doorkruisen op zoek naar de koelte boven op de bergen. Onderweg naar de kabelbaan een vluchtige blik naar Los Proceres, een mooi familie stadspark met de beelden van de grondleggers van het land, nu omsingeld met enorme rode vlaggen. Een flash back naar de maoistische China...
Boven op de Avila is het erg mooi. De stad is verdwenen achter de wolken en er blijven enkel de bomen en de stilte over... plots onderbroken door een groep meisjes in kerstttenue (!) "Jingelbells" aan het dansen op het ritme van de merengue :) Hier en daar zijn groepen salsa of merengue aan het spelen en mensen aan het dansen. Wij ook... en dan zegt Gonzalo met een voldane glimlacht ... 'ach, het is zo rustig hier'
Op advies van Arquimedes naar Galipàn, een klein dorpje iets verder op. Op een krakemikkige open jeep met 2 houten bankjes achterop zaten enkel een paar kippen en een geit. Het beeld was compleet!.Het dorpje was wel prachtig. Kleine stenen huisjes in een heel ruig berglandschap. Er waren paarden voor de toeristen. Wat vermoeide beesten stonden te wachten op weer een volgende rit. De kids konden niet wachten. Paula kreeg een grote bruin paard, en gezien haar ervaring, nam ze de teugels over. Wat de jongen vergat te zeggen was dat het beest een gebroken kaak had. Toen Paula aan de teugels trok, vlogen Paula en paard door de lucht! Gelukkig had Paula niets , maar het arme paard viel bijna in een ravijn, enkel tegengehouden door een boomstam. Na veel moeite en met veel kunst en vliegwerk hebben we het paard op zijn benen gekregen (niets gebroken), en na wat rust hebben paard en kind vriendschap gesloten en samen een beetje rond gereden. Knap van beiden dat ze het toch durfden...
Morgen om 4 uur 's nacht opstaan : naar Maracaibo, zon en 40 graden!